Arjantin / Kurtlar Vadisi ve Esmeralda Göleti

Görülmesi gereken yerlerden biri dedi hosteldeki arkadaş beni grubun beşincisi olmaya ikna etmeye çalışırken.. Hala yol yorgunluğunu üzerinden atamamış ben, biraz daha pineklemek ile hemen sabahtan gezmeye başlamak arasında ikilemde kalmışken.. Peki dedim hazır kurulu bir grup varken..

Tepeler soğuk olur dedi hostelde bana yardımcı olan bayan, e güneye dair korkutulmuş olan ben, termal içlik pantalon ve uzun kollumu giydim, üzerime montumu aldım, yanıma yedek hırka falan.. Atkı eldiven bere! Tamam kısacası hazırlıklıydım..

Şehir merkezinden servis gibi gezilecek yerlere araçlar kalkıyormuş, grup olunca da indirim oluyormuş.. Servis geldi bizi hostelimizden aldı ve 'Kurtlar Vadisi' ne doğru yol almaya başladık. Önceki gün manzaralarına hayran kaldığım geliş yolu üzerinde bir yerelere gidiyor olduğumuz için de keyifliydim baya.

Kurtlar Vadisi

Valle de Los Lobos yani Kurtlar Vadisi

Mini bir köpek üretim çiftliği kıvamında bir tesis karşıladı bizi. Kurt köpekleri yetiştirilip eğitiliyormuş anladığım kadarıyla (adını buradan alıyor olsa gerek) ama bize ilk söylenenen yanlarına yaklaşmayın oldu.. Elimize birer kroki harita verip, temel yönlendirmelerden bahsettiler..

'Burası takip edeceğiniz yolun başlangıcı,
Buraradan itibaren hızınıza göre 1 saat ile 1,5 saat arasında bir yolunuz var..
yol boyunca mavi plakalar ile ağaçlar işaretlenmiştir,
ağaç olmayan noktalarda yine işaretli tabelaları bulabilirsiniz..
iyi gezmeler..''

Tanıtım basit ve özdü. Bugüne kadar hiç rehbersiz , hiç bilmediğim bir yerde trekking yapmadığım için, bakalım nasıl oluyormuş ki diyerek ilerledim. Birlikte yürüdüğüm arkadaşlar artık doğa gezilerinin son kısmındaydılar şimdiye kadar kamplar trekigler kısacası binlerce şey görmüşlerdi.. O yüzden onlarla olmak bana biraz rahatlık verdi, başlangıç için güzel dedim kendime..

Dağların tepelerinde görünen karlar, şırıl şırıl akan nehirlerin suları, yavaş yavaş yükselen tepeler ne kadar keyifli olsa da, öğlen güneşinin içime içime işlemesi ve hiç bir şekilde havanın soğuk olmaması ama benim sağlam soğuğa hazır kıyafetlerimle benim için biraz zorlayıcı olmaya başlamıştı.. Üstüne üstlük geri dönüş yolundaki insanların biz yazın sıcağında yürürken, kara kıştan gelir gibi giyinik olmaları hepimizin aklını karıştırıyordu!

Bir kısmı doğal bir kısmı yapay göletlerden geçerken, renklerin ne kadar parlak ve ne kadar canlı olduğuna şaşırarak ilerliyordum.. ve tabi ki de kondisyonlu arkadaşlarımın yanında ne kadar yavaş olduğumu farkederek...

Sıcaktan Bunalmış Burcu Pozu :)

Nehir kenarından geçerken ilk merakım suyu tadı oldu.. Gittim ve denedim, ilginç bir şekilde tuzluydu.. Dağların tepelerinde buzları görünce suyun daha soğuk olacağını düşünmüştüm ama belki de ben çok sıcaklamıştım :) Tepeye tırmandıktan sonra bi anda karşımıza çıkan inanılmaz turkuaz gölet 'doğal olamayacak kadar mükemmel' izlenimi yarattı bende.. 1buçuk saatlik tırmanıştan sonra hepimiz biraz acıkmış ve yorulmuştuk. Sahil gibi duran gölet kıyısında biraz kuruyemiş yiyerek uzanıp dinlendik. Ve terimizin soğumaya başlamasıyla sırayla herkes hırkaları montları giymeye başladı.. Bilekleri biraz incinmiş olan arkadaşım soğuk suyun iyi geleceğine inanarak ayakkabılarını çıkarıp bileklerine kadar suya girdi.. Ben ikilemde kalıp girmeyip onu izledim sadece ama içimden direk o harika renge dalıp gitmek geçiyordu...

Laguna Esmeralda plajı :)

Daha fazla oturmanın bizi üşüteceğine kanaat getirip dönüş yoluna geçmeden önce göletin etrafında yürümeye karar verdik.. O her değişen açıyla bir başka bir güzel görünen 'turkuaz' , geçişimizi zorlaştıran / eğlenceli kılan nehircikler , son olarak da suya girme isteği tavan yapmış ben için harika bahane olan nehir (ayakkabıları elime alıp buz gibi suda yürümek suretiyle) harika bir tur oldu.

Her Açıdan Bir Başka Güzel

Dönüş yolunda gruptaki herkesin sırayla çamura düşmesi, değişen hava durumuna göre sürekli giyinip soyunma durumu ve benim böyle bir geziyi ilk defa yapıyor oluşuma istinaden tam bir gözlemci moduna bürünmem ile gezi sonlanmış oldu..

Günün sonunda iyi ki çıkmışım gitmişim görmüşüm dedim ...  çünkü bu basit ve harika günden;
-kısa süreli de olsa gittiğinde yanında çikolata ve kuruyemiş götürmenin önemi ve güzelliğini
-sadece mont ya da sadece yağmurluğun değilüst üste giyinip çıkarılabilecek konseptte kıyafetler barındırmak gerektiğinin
-ne kadar soğuk olacak olursa olsun ince birşey giymenin şart olduğunun
-insanlara ayak uydurmanın bazen zor olduğunun
farkına varmamı sağlayan bilgilerle ayrılmış oldum..

peki gezi boyunca seni ençok ne etkiledi diye sorarsanız..
kucağında 3 5 aylık bebekleriyle treking yapan çiftler!
insan gezmek isteyince hiç bir şey engel olamazmış onlara dedirtti bana:)

Argentina / Dünya'nın En Güney Ucu Ushuaia

Dünya'nın sonuna seyahat!

Peki ilk programım çok da fena değilmiş aslında, çünkü Buenos Airesten sonra Ushuaia ya uçakla gitmediğim yolu parçalı da olsa yaklaşık 50 saatte yapmış oldum! Puerto Madryn den sonra Rio Galleos a giden 18 saatlik otobüse bindim. Rio Galleos şehrinde ilgi çekici hiç birşey olmadığını öğrendiğimden, terminale vardığım gibi Punta Arenas ya da Ushuaia ya giden otobüsleri sordum.  Yaklaşık 2 saat içinde kalkan, Ushuaia ya giden 2 firma vardı, Punta Arenas için ise Ushuaia da sormamı tavsiye ettiler.. 12 saatlik bir otobüs yolculuğu daha bekliyordu beni..

Buenos Aires ten çıkarken dayım güneye indiğimde soğuktan donacağıma inanandığı için biraz endişe ile çıktım yola. Rio Galleos a sabahın 7sinde yarı uykulu bir halde varınca, taytımın üzerine giydiğim pantalona rağmen üşümedim dersem yalan olur :) Ama sanırım o modda bir yaz sabahına da insem aynı hissederdim.. Bilmiyorum.. Soğuk daha da soğuk olacak dedim.. Neyse ki Ushuaia beni soğukla karşılamadı.. Onca yorgunluğa rağmen, biraz da yüklerin etkisiyle muhtemelen, mont elimde ilerledim :)

Aslında Arjantin e bağlı olan Ushuaia haritadan görüleceği gibi bıçakla kesilmiş gibi duran sınırlara sahip. 3 numaralı karayolu Ushuaia ya devam etse de adaya geçiş için Şili sınırlarına girip feribota binip öyle geçmek gerekiyor..

Doğruyu söylemek gerekirse pek sıkıntılı bir yolculuk değildi ama ben 18 saatlik bir yolculuğun üzerine 12 saatlik, Arjantinden çık, Şiliye gir, sınır kontrolleri için arabadan inip, feribota yayaların araç içinde binmemesi gibi bi durum olduğunu için (nedeneni anlamadım) yine in bin yapınca ve de otobüslerin yemek servis etmesine alışmış ben servis olmadığını (haklarını yemiyeyim bir öğlen paketi verdiler ama normalde her 3 saatte bir servis yapılan otobüslere alışınca insan hazırlıksız yakalanıyor) biraz zor bir yolculuk geçirdim.  Zor demiyim de yorucuydu.. Hele ki bütün elektroniklerimin şarzı bitince...(şarzlar konusunda biraz daha dikkatli olmalıyım) neyse sıkıldım belki de...

Sonunda vardım meşhur Ushuaia ya!
Güzel karşıladı beni bu sevimli kasaba (cidden daha fazlası değil). Kendime hemen bi hostel ayarlayıp, yatağa atlama hayaliyle yürümeye başladım, minik de olsa valizle yokuş tırmanmak sıkıntılı olduğu için, yarı yolda karşıma çıkan sevimli empanadacıda mini bir mola verip, girdim hostelime ve vardığım gün hak verirsiniz ki pek birşey anlamadım :)

Ushuaia

Dünya nın Sonu Pozu

Dünyanın sonu ünvanıyla ilgi merkezi haline gelmiş şehir Tierra del Fuego ulusal parkına, mini buzulların olduğu vadilere ve bazı göllere yakınlığı ile bir merkez olma özelliği gösteriyor. Aslında en güney uç yerleşim olmamasına rağmen Jules Vern in ifadesi ile ''Fin del Mundo'' yani dünyanın sonu ünvanını almış ve iyi reklam yapıldığı için de en güney uç olduğuna inandırmış herkesi.

Eskiden azılı suçluların sürgün yeri olan Ushuaia'da, şuanda şehir müzesi olarak kullanılan  eski bir hapishane binası mevcut. Birbirine bağlı 5 binadan oluşan bir yapı belli saatlerde rehberler eşliğinde gezilebilen bir müze. Bundan başka şehirde bir iki turistik müze daha bulunmakta idi. Onun dışında belli bir özelliği ya da gezilecek görülecek yeri yoktu şehrin.

Ushuaia Hapisanesi Bahçe Sergisi

Kentin merkezinde bolca outdoor mağazası, bir kaç hediyelik eşya dükkanı, sevimli bir iki kafe, bi iki bar.. Bütün şehir denize paralel bir ana caddeyi yeme içme alışveriş banka kısacası her türlü ihtiyaç hattı olarak belirlemiş ve gerisi de çok ilginç yapılardaki evleriyle geçirilmiş :)
Sahil hattı dışında yüksek binası olmayan şehir Arjantinin kuzeyindenki şehirlerin merkezleri dışındaki izlenimi bütün kente yaymış görünüyor. Kullanılan malzemeler ve mini aşırı şekilli yapılar bir mimar olarak ilgimi çekti.. Güzel olduğu için de değil de cidden değişik geldiği için demeliyim.
Sokağa çıktığımızda ilk hissiyatım burdaki herkes aynı dükkandan giyiniyor gibi duruyor olmuştu, sonra Lonely Planet taki sezonda gro-tex giymiş turistlerin akımına uğrar ifadesinin bu hissiyatıma denk düştüğünü farkettim :)

Şehir Merkezinden Karlı Dağlara Bakış

Yağmurlu gününü şehirde geçirmeye karar verdiğimizde iki şey bizi şaşırttı bu şehirde :) 1. si bütün dükkanların 12 den 16 ya kadar kapalı olmasıydı. Sıcaktan dolayı kuzey bölgelerde ''siesta'' yani öyle uykusu dolayısıyla gün ortasının böyle tatil edilmesine alışık olsa da, bu kadar güneyde ve yaz olsa bile mont giymenizi gerektirecek soğukta niye bütün dükkanların öğle uykusuna yattığını cidden merak ettik. İkinci şaşkınlık yaratan durum ise, hostele dönmeden önce bari bişiler yiyelim diyerek girdiğimiz pizzacının bizden sonra kapıyı kapatıp artık kapattığını söylemesi oldu (saat 15.20 suları). Peki neden diye sorduğumuzda , '' e sabahtan beri çalışıyoruz ya dinlenmeyelim mi?'' cevabını almamız biz iki avrupalı (daha doğrusu bir alman ve bir Türk için) ne kadar garip bir durum olduğunu kabul edersiniz galiba :)

Şehir çok da güzel değildi ama sen nasıl ayrıldın Ushuaia dan diye sorarsanız, güzel arkadaşıklarla cevabını veririm... Çok farklı insanlarla tanıştım ve çok güzel bir bağ kurduk gibi hissettim. Bir kaçıyla bağlantıda kalacağımıza inanıyorum ve şimdilik bi kaç adımı devam ettirebileceğim bir yol arkadaşım bile olmuş oldu :)

Bir günü hariç beni harika bir hava ile ağırlayan Ushuaia dan hosteldeki arkadaşlarla keyifli geçirilen bir Gölet ve Milli Park gezisi hatıralarıyla ayrıldım..

Arjantin / Sevimli Bir Sahil Kasabası Puerto Piramides

Peninsula yarım adası gezimizin son kısmı yarımadanın kara ile birleştiği dar boğazın güney ucunda yer alan mini kasabası idi. Buenos airesteyken burası ile ilgili güzel şeyler duyduğumdan görmek istediğim yerlerden biriydi ve turun içinde yer aldığını öğrenince çok mutlu olmuştum :)

Puerto Pramides

Kesinlikle görmen lazım dedikleri halde fotograflardan neyi göreceğimi anlayamadığım sevgili şehir, tepeden '' cidden nesi var ki buranın'' diye oluşan düşüncemi yenilettirdi... Ta ki şehrin içine girinceye kadar.. Rehberimiz mini bir tur ile başladı tanıtmaya. Tek bir ana cadde (sokak demek daha doğru olur belki ama) üzerine kurulmuş olan kasaba, balina izleme turlarının asıl çıkış noktası olarak kabul ediliyor.

Puerto Piramides e Tepeden Bakış

Eskiden Puerto Madryn den 3 kat kadar büyük bir liman kentiymiş. Bu bölgeden Buenos Aires  e gemilerle ''tuz'' taşınırmış. Deniz tuzu önemini kaybedince, bu liman da önemi kaybetmiş ve aynı dönemde alüminyum fabrikasının Puerto Madryn limanını canlandırmasıyla birlikte, bu kasaba minik bir balıkçı kasabası halini almış. Daha sonra balina izleme turlarının bu limanı tercih etmesi ile birlikte, dalış turizminin de gelişmesi kasabaya yeni bir amaç vermiş ve o günden itibaren günümüze kadar canlanmaya devam etmekte..
Adım başı bir dalış kulübüne rastlayabileceğiniz kasaba, şirin konaklama yerleri ve mini kafe - restoranlarıyla daha ilk saniyeden kalbimizi çaldı.. Hele ki sahile doğru ilerlediğimizde, öğle yemeği mekanı ve türlü çayları olan rengarenk kafeye geldiğimizde burada kalmalıyız diye sayıklamaya başladık Arjantinli yol arkadaşımla.

Puerto Piramides Kumsalları

Kafeteryasında mini bir öğle yemeği/kahvesi molası verdikten sonra kendimi sahilin incecik kumlarına bıraktım ve içimde bikinim olmalıydı şimdi diyerek sahil boyunca ayakkabılarımı elime alıp güzel bir yürüyüş yaptım. Islak kumların genişçe bir alanda bulunması sahil sanatçılarının (çocuklar ve özenen anne babalarından bahsediyorum tabi ki de) çalışma sahası haline gelmişti :) Kıskandım ve ben de birşeyler çizip kendimce eğlendim :)

Kayalık Değil, Midye Fosilleri ile Sıkışmış Kumluk Tepeler ve Suyun Mükemmel Berraklığı

Bu yarımadanın bir başka özelliği ise, midye fosilleri ile dolu olması. Bölge çoğunlukla kumdan oluşmakta ve tepelerde kesit alınmış gibi görünüyor. Tabi ki bu benim aklıma sevgili üst katarında bolca deniz kumu kullanılmış güçlendirme projesi şantiyemi hatırlattı :) Beton değil de doğal kumların içerisinde bu fosillerin görülmesi ise hoş bir görüntü oluşturuyor. Normalde midye koleksiyonu yapanlara bir uyarı! Fosilleri toplamak yasak.. Nasıl kontrol ettiklerini ve başardıklarını bilmiyorum ama öyle bir kuralları var :) (tamam zaten kalıplaşmış yerlerdekileri toplamak mümkün değil ama bazı yerlerde daha çok kumlaşmış kısımlar da mevcut.. Benim için onları görmek toplamaktan daha keyifliydi o yüzden sevgili çöpçü ben bile hatıralık almadım ordan :))

Fosilleşmiş Midye Kabuklu Zemin

Yarımada gezimizi sonlandırırken, bir gün bu kasabaya sadece bu kasabada geçirilebilecek 1 haftalık tatil için gelebileceğimi beynimin bir köşesine not alıp, yorgunluğun beni ele geçirmesine izin verdim :)